Εμείς οι άνθρωποι,όπως έλεγε κάποιος, μοιάζουμε με κρυσταλλους...
Άλλοι πιο όμορφοι,
άλλοι λίγο λιγότερο,
άλλοι πιο προσεγμένοι,
άλλοι ακατέργαστοι,
αρκετοί είναι συνηθισμένοι,
και άλλοι λίγοι πιο σπάνιοι σε ομορφιά..
Και όπως είναι φυσιολογικό την ημέρα λαμπυρίζουμε, αντανακλώντας το φως του ήλιου προς όλες τις μεριές(όσοι είναι "πολύπλευροι"), προς λιγότερες οι υπόλοιποι ,
πολλές φορές τυφλώνοντας με την εξωτερική μας εμφάνιση τους άλλους ,που μένουν σε αυτό που βλέπουν...
Αλλά όταν έρχεται η νύχτα είναι που πραγματικά βλέπεις κάποιους πόσο όμορφοι είναι...γιατί είναι εκείνοι οι λίγοι που φωτίζουν από μέσα τους,
ένα φως που παρόμοιο δεν υπάρχει,και τότε απλά το ξέρεις ότι έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο ξεχωριστό..
Γι αυτό και αν έπρεπε να διαλέξω,θα ζούσα στο σκοτάδι......
Άλλοι πιο όμορφοι,
άλλοι λίγο λιγότερο,
άλλοι πιο προσεγμένοι,
άλλοι ακατέργαστοι,
αρκετοί είναι συνηθισμένοι,
και άλλοι λίγοι πιο σπάνιοι σε ομορφιά..
Και όπως είναι φυσιολογικό την ημέρα λαμπυρίζουμε, αντανακλώντας το φως του ήλιου προς όλες τις μεριές(όσοι είναι "πολύπλευροι"), προς λιγότερες οι υπόλοιποι ,
πολλές φορές τυφλώνοντας με την εξωτερική μας εμφάνιση τους άλλους ,που μένουν σε αυτό που βλέπουν...
Αλλά όταν έρχεται η νύχτα είναι που πραγματικά βλέπεις κάποιους πόσο όμορφοι είναι...γιατί είναι εκείνοι οι λίγοι που φωτίζουν από μέσα τους,
ένα φως που παρόμοιο δεν υπάρχει,και τότε απλά το ξέρεις ότι έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο ξεχωριστό..
Γι αυτό και αν έπρεπε να διαλέξω,θα ζούσα στο σκοτάδι......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου