Ποίηση

Σε αυτή την ανάρτηση καθένας μπορεί να γράφει οτιδήποτε έχει σχέση με ποίηση. Κάνοντας την αρχή παραθέτω ένα απόσπασμα απο το βιβλίο "Έρωτας και θάνατος στη σκιά της ποίησης" που περιλαμβάνει ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη και της Μαρίας Πολυδούρη.

Νύχτα

Στις μεσόνυχτες στράτες περπατάνε
αποσταμένοι οι έρωτες
κι οι γρίλιες των παραθύρων εστάξανε
τον πόνο που κρατάνε.

Στιις στέγιες εκρεμάστη το φεγγάρι
σκυμμένο προς τα δάκρυά του
κι η μυρωμένη λύπη των τρυαντάφυλλων
το δρόμο της θα πάρει

......

O χρήστης Asterism επίσης παραθέτει ένα απόσπασμα που μπορεί κανείς να το βρεί στο βιβλίο "Έρωτας και θάνατος στη σκιά της ποίησης" με τίτλο "Μόνο γιατί μ' αγάπησες".

"Μόνο γιατί μ' αγάπησες"

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. 

....

Ανάρτηση με θέμα την ποίηση..... Δεν γίνεται να λείπει αυτό το απόσπασμα από το "Μονόγραμμα" του Οδυσσέα Ελύτη.

Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς!

χαμογέλα ψυχή μου ...

Χαμογέλα μου ...

Άκουσε αυτό που σου ψιθυρίζει

η ψυχούλα σου

Πίσω από τα γκρίζα σύννεφα στο διάφανο

της βροχής

σου κλείνει το μάτι μια ηλιαχτίδα που ονειρεύεται

το καλοκαίρι

Χαμογέλα για σένα

χαμογέλα για όλα όσα ονειρεύεσαι

χαμογέλα γι αυτά που ζεις

Μια καλούμπα αφήνω στης φαντασίας σου

την αγκαλιά

Τι θές να παίρνει σχήμα και βάρος

στην άκρη της

Ένας πολύχρωμος χαρταετός με την ουρά του βουτηγμένη

στου ήλιου το φως

Μπαλόνια που κλέψαν παιδικές ματιές

δραπέτες

της πιό αθώας φαντασίας

Ένα αερόστατο γεμάτο μουσικές και φιλιά μελωμένα

κι ιστορίες για τα χαμόγελα που ταξιδέψαν

στα μάτια σου ;

Εγώ φαντάζομαι έναν γλάρο να κρατά την άκρη της

στο ράμφος του

και να την ταξιδεύει πάνω από θάλασσες χρυσαφένιες

στο φως του ήλιου

πάνω από νησιά και φάρους και λιμάνια

οπτασίες καλοκαιριού πάνω

στα κύματα

Χαμογέλα μάτια μου στις μικρές μου λέξεις

τις φευγαλέα παιδικές ...

Κι αν για τον έρωτα μου δεν μπορώ να πω…
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου,
για τα χείλη,
για τα μάτια.
Όμως το πρόσωπο σου που κρατάω μες την ψυχή μου
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες το μυαλό μου
ημέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρα μου
ταις λέξεις και ταις πράξεις πλάθουν και χρωματίζουν
σ' όποιο θέμα κι αν περνώ, όποια ιδέα κι αν λέγω…

 

(Κ.Π.Καβάφης)